شاید بمانم
شاید روی خطهای عابر پیاده بخوابم
و ساعتها به صدای ترمز ماشینها فکر کنم
که از صدای دوستتدارمهای تو بلندتر است
شاید کوتاه بیایم
بروم تا سر کوچه
شویندهها را بخرم
زندگیام را بسابم
و با زنهای سریالهای خانوادگی کمی درددل کنم
قرار نامعلومی داشتم
قرار نامعلومی دارم
از کدام روزنه تابیده بودی
که چشم را میزنی نوربالای عزیز ؟
گفته بودم خطهای سفید
جای مناسبی برای بوسیدن نیست
شاید بمانم
شاید بخوابم
و به تمشکهای وحشی فکر کنم
و به تکرار حیات وحش
ساعت هشت شب
و به شال بنفشی
که زیر ترمز ماشینها پاره شد
نشد که پر شوم از تو
از وقتهای خالی از تو پر شدم
دیروز بود ؟
امروز است ؟
لبهایت را جلو میآوری
گونهات را میبوسم
هک شدهام
با حفرهای عمیق
و ماشینها مدام
از زنان خوابیده روی خطهای سفید
پیاده میشوند ..
{ روجا چمنکار }