راضیه بهرامی

مرد من

ماهیگیر مهربانی است
که هر روز صبح ریشش را می تراشد
پیراهنش را عوض می کند
اودکلن می زند
با وعده ی مروارید از خانه بیرون می زند
و هر شب
تکه های قایقش
با بوی خون
به ساحل برمی گردد
نشانی ات را
از پری های دریایی این شهر
نپرسیدم
و سراغ پیراهنت را
از برادران غیورت نگرفتم
از تکه پاره های قایقت
تابوت کوچکی ساختم
تا جنازه مرا
- که بی مضایقه عاشق بود-
به خاک بسپارم
و خواهرانم
سالهاست
برای پس گرفتن من
بر کناره ی کارون
سنج و دمام می زنند...
{ راضیه بهرامی }

برچسب : راضیه بهرامی شاعری شناخته شده است. وچند تا از شاعران بنام  نیز از آثار ایشان به ویژه درزبان ، سبک ، و حتی ساختار از اشعار این شاعر بهره برده اند. شاید هم بتوان این گونه نوشت ،سرقت یا توارد ....به هرحال اشعار خوبی دارند. 

آثار وی :

• عاشقی با زبان دیپلماتیک