شکوه شعر زنان معاصر

عاشقانه ترین اشعار زنان معاصر

شکوه شعر زنان معاصر

عاشقانه ترین اشعار زنان معاصر

زهرا گنجی

به سوى اطلسى‏

غروب است و شامه‏ام پر بوى اطلسى‏
من و صبح انتظار، من و شام پر بى‏کسى‏
مرا بوى اطلسى، به سوى تو مى‏کشد
به جغرافیاى جان کز آنجا تو مى‏رسى‏
به بوى تو مى‏روم به صبحى بى‏انتها
که آزرده آمدم از این عصر هندسى‏
ستم چیره بر جهان؛ جهان تیره همچنان؛
مگر - اى تو نور جان! - به داد دلى رسى 
به غیر از سلامتت نمى‏خواهم از خدا
چه خواهم به غیر این، که مى‏خواهمت بسى‏
بیا اى بهار ما! بیا نازدار ما!
تو جان شقایقى، تو چشمان نرگسى‏


کعبه دل‏ها

اى دل چرا به کعبه دل‏ها نمى‏رسى؟
یک عمر در طوافى و آنجا نمى‏رسى؟
با سر دویده‏اى به همه کوچه باغ‏ها
اى زنده‏رود! هیچ به دریا نمى‏رسى‏
اى یوسف نهفته به چاه خیال خویش!
زین تیرگى به رویت رؤیا نمى‏رسى‏
تا سر بخون فرو نبرى در شب فراق‏
خورشیدگون به مشرق فردا نمى‏رسى 
در شطّ اشک خویش نپویى اگر چو بط
بر ساحل سعادت بطحا نمى‏رسى‏
عمر تو در خزان خمارى گذشت و رفت‏
نرگس! به نوبهار تماشا نمى‏رسى‏



کوچه باغ متروک‏

به کوچه باغ متروک‏
درخت توت فرتوت‏
چه سال‏ها فشاندست‏
طلاى خشک و تر: توت‏
نمودگان پولک‏
نهفته از نظر، برگ‏
نهفتگان اطلس‏
نموده در نظر، توت‏
دو پاى کودکانه‏
گرفته روى شانه‏
چه فیض‏ها که برده‏ست‏
به یُمن بار و بر: توت!
فکنده - مثل سایه‏
که بر سر غریبان‏
به سفره فقیران متاع مختصر: توت‏
به جز دو روز شیرین‏
به جز دو یار دیرین‏
ز دور روزگاران‏
چه خواست بیشتر توت؟! ...
ز غرش مهیبى‏
که کوچه را فرو خورد
میان تل آخر
نشست محتضر توت!
نشسته بر سرش خاک،
دلش ز غصه صدچاک‏
هزار آه و نفرین‏
کشیده از جگر توت‏
نه دست میوه‏چینى‏
نه کام نازنینى‏
چگونه‏اش نباشد
غبار غم به سر: توت؟
نسیم جبهه آیا 
گذر کند ز کویش؟
که رفته‏اند یاران‏
و مانده بى‏خبر توت‏
به یاد لاله‏رویان‏
که رفته‏اند از این کوى‏
کند نثار نرگس 
به پاى رهگذر توت‏
به یاد آن جوانان‏
که سرخگون شکفتند
جوانه مى‏زند سرخ‏
جوان شود اگر توت ...

نرگس گنجى‏


برچسب :نرگس گنجى متولد 1342، ساکن اصفهان، متأهل و داراى دو فرزند دختر و پسر است. او تاکنون در زمینه‏هاى شعر، ترجمه، تدریس و پژوهش و برخى فعالیت‏هاى اجتماعى و فرهنگى فعالیت داشته است و سابقه دیرینه‏اى در همکارى با مجله «پیام زن» دارد و چند سال مسئول صفحه شعر این نشریه بوده است.

خانم گنجى تحصیلات دانشگاهى خود را در هر سه مقطع کارشناسى، کارشناسى ارشد و دکترا در رشته زبان و ادبیات عربى، به ترتیب در دانشگاههاى اصفهان، تربیت مدرس و تهران، گذرانده و عضو رسمى هیئت علمى دانشگاه اصفهان است و بیشتر در زمینه ادبیات معاصر عربى و ادبیات تطبیقى تدریس مى‏کند.
در کنار رشته تخصصى‏اش به مطالعه شخصى در ادبیات فارسى، تحقیقات قرآنى، فلسفه، مسائل زنان و ... مى‏پردازد، زیرا به نظر او همه معارف در فهمیدن و غنى ساختن ادبیات به کار مى‏آید.
وى بخشى از شعرهایش را در سال 1376 با عنوان «تاک تشنه» منتشر کرده است و دهها شعر و حدود 20 مقاله منتشر شده در نشریات ادوارى و مجلات دانشگاهى در زمینه ادبیات فارسى و عربى دارد. بیشتر مقالاتش به ادبیات زنان یا ادبیات معاصر فلسطین مرتبط است. رساله وى در دوره کارشناسى ارشد در قلمرو ادبیات مقاومت فلسطین از سوى معاونت پژوهشى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى و جهاد دانشگاهى به عنوان «پایان‏نامه برگزیده مرتبط با موضوع فلسطین طى یک دهه دانشگاهى» انتخاب شد. همچنین وى در سال 1381 از سوى وزارت علوم، تحقیقات و فن‏آورى به عنوان دانشجوى نمونه کشورى (دوره دکترا) انتخاب شد.
نرگس گنجى که اخیراً - پس از اقامتى شش ماهه در دمشق - به ایران بازگشته است، مى‏گوید: «یکى از خوشوقتى‏ها و خاطرات خوب من در این سفر این بود که مى‏توانستم در باره ادبیات ایران به زبان عربى سخن بگویم؛ شخصیت‏هاى ادبى در آنجا به نیکى از من استقبال مى‏کردند، زیرا پرسش‏هاى بسیارى در باره ادبیات فارسى در ذهن داشتند و این موضوع عزم مرا در مطالعه ادبیات کشورمان جدى‏تر کرده است.»
«خالد ابوخالد» شاعر معروف فلسطینى، در باره شعرهاى نرگس گنجى مى‏گوید: «امیدوارم کارهاى دانشگاهى مانع پرداختن او به شعرش نباشد. من فارسى نمى‏دانم که شعرهاى خانم گنجى را بخوانم، ولى از خلال همین شعرهایى که به ندرت به عربى مى‏گوید مى‏فهمم که او حقیقتاً شاعر است و چون شعر حقیقى را نمى‏توان از طریق ترجمه بیان کرد، صلاح نمى‏دانم شعر عربى او به فارسى یا شعر فارسى او به عربى ترجمه شود.»