سلبی ناز رستمی

چه طعم تلخی دارد غرق در نبودنت

انگار هوس کرده ام که یک امشب را شیر بنوشم

و خودم را لاجرعه به خواب بزنم

خواب ها که در ندارند

دیوار ندارند

می گویند که روحت پرنده ای ست از دیوارها می گذرد

از پنجره ها!

وچه خوشبخت اند درخت های سرِکوچه ،

که به زیر سایه ات دلبری می کنند.

 نبودنت که فقط به طعم تلخ دهان بر نمی گردد

به یائسگی این قلب ،

به تهی دستی باغی که تیشه بر ریشه ی خود می زند.

 تا کمر راست نکرده این خواب های پریشان

به درختان سر کوچه بگو

خوش آوازترین پرنده ها

ساکن تنگ ترین قفس های جهانند.   

"سلبی ناز رستمی "

برچسب :سلبی ناز رستمی در سال 1359 زاده یکی از شهرستان های استان آذربایجان غربی است. شاعری که اشعارش هرچند به شکل پراکنده در دنیای مجازی موجود است، همین اندک نشان می دهد که دستی توانا در سرایش اشعار آزاد دارد. زبان ساده با امکانات ادبی ،از تجربه های زیست شده و اندیشه ی این شاعر سرچشمه می گیرد. اکثر اشعارش در پیرنگ غالب عشق شکل می گیرد و همین پیرنگ شعرش را از فضا ،زبان ، حتا  اندیشه ی متفاوتی  برخوردار می کند. وی فارغ التحصیل رشته ی زبان و ادبیات فارسی است . نقد و تحلیل های بسیار قدرتمندی از اودر مجلات، روزنامه ها و سایت های معتبر ادبی به چاپ رسیده است.