زیارت نامه می خوانم
مثل روزهای آفتابی ،
وقتی دلت هوس بابونه می کندو
سکنجبین!
چشمه های دلم مثل سیر و سرکه می جوشد.
نکند صدای من به تو نرسد؟!
نکند حسرت ندیدنت کهکشان کهکشان
تو را دور کند از من!
پرت می شوم از خودم
جای دوری نمی رود.
اما حواسم نیست
انگار هزار پاره شده ام
به کوه می رسد
به باد!
صدایت در گوشم می پیچد
گویی سالهاست که در کنجِ دلم غنوده ای
با آیه آیه ی احساسی که در اینجا نوشته است!
شعر از سلبی ناز رستمی